PERFORMANCE ART
SCROLL DOWN TO SEE MY WORK
Deep Down into Oblivion (Wgłąb niepamięci owocu), 2023
Performance. Görlitz, Germany photo: Monika Deimling at PAS 84| Performance Art Studies
If it were possible
2023, Görlitz, Germany
If it were possible (Jeśli to możliwe), 2023,
photo: Monika Deimling at PAS 84| Performance Art Studies
If it were possible, 2023
Performance. Görlitz, Germany
Performer, scenario, props: A. Berger
If it were possible, you’ll get over
Possibilities swim, swirl
round and round
paths, canals are open
but currents have
their own power.
If it were possible,
you’ll get over there.
Cravings,
old thoughts, drone on and on,
sneak by unseen and
skirt around light’s silence.
If it were possible, you’ll get over it
Jeśli to możliwe, 2023
Performens. Görlitz, Niemcy
Performer, scenariusz, obiekty: A. Berger
Jeśli to możliwe, przejdziesz
Możliwości wyjścia
drogi, kanały otwarte,
a prądy mają swoją moc.
Jeśli to możliwe, przejdziesz w noc.
Pragnienia,
wyślizgane, nauczone skróty,
brzęczy hałas tych samych co
dawniej myśli,
prześlizguje się niepostrzeżenie,
ciszę światła omija korytarzami
przyzwyczajeń.
Jeśli to możliwe, przejdziesz, ominiesz.
Baby’s Breath
2023, Budapest, Hungary
Baby’s Breath (Gypsophilia muralis) photo: Dagrun Matthiasdottir
Baby’s Breath, 2023
Performance. Mamü Gallery, Budapest,
Performer, scenario, props: A. Berger
Frozen stories from the abyss of memory. Stories I cannot give words to, have found their form. Plants play the role of my foster family in my emigrant life. They are a metaphor of things that want to be visually expressed and released. Spending time with them harmonizes oneself. Baby’s Breath plant is used as a special baby shower gift. Hand sewn translucent organic forms obscure and reveal the plant structure. They allude to visible and invisible spiritual presence. The sculpture is animated with a compulsive, arhythmical, and rolling body movement of the performer cloaked in a corresponding cover. Can you hear the baby’s cry now?
Gypsophilia muralis, 2023
Performens. Galeria Mamü, Budapeszt,
Performer, scenariusz, obiekty: A. Berger
To, co zamrożone, ukryte w otchłani pamięci, historie, których nie umiem ubierać w słowa, znalazły swoją formę. Rośliny od lat traktuję jak swoją zastępczą rodzinę w życiu emigranta. One koją, harmonizują, one są metaforą tego co chce być opowiedziane obrazem i uwolnione. Gypsophilia lub Baby’s Breath nazywana tak po angielsku, ze względu na częstotliwość podarowywania tych delikatnych białych kwiatuszków w prezencie w dniu pierwszej kąpieli noworodka. Ręcznie szyte przezroczyste organiczne w kształcie formy zasłaniają i odsłaniają struktury roślinne. Nawiązują do widzialnej i niewidzialnej obecności duchowej. Rzeźba jest animowana podczas performensu arytmicznym, kompulsywnym ruchem spowitej w przezroczysty całun performerki.
Czy słychać tu płacz dziecka?
Trespassing Unknown
2022, Peroj Beach, Istria
Trespassing Unknown (Przekraczanie nieznanego), 2022,
photo: Andreas Lillepuu
Trespassing Unknown, 2022
Performance. Peroj Beach, Istria, Croatia
Performer, scenario, props: A. Berger
To hear wild tress whisper
where the roots stretch
underground forgotten voices
begin to talk.
Hear. Feel.
Przekraczanie nieznanego, 2022
Performens. Peroj Beach, Istria, Chorwacja
Performer, scenariusz, obiekty: A. Berger
Słuchać szeptu dzikich drzew
tam, gdzie korzenie sięgają
podziemne zapomniane głosy
zaczynają rozmowy.
Słyszę. Czuję.
Tresspassing Unknown (Przekraczanie nieznanego), 2022, photo: Andreas Lillepuu
Where is my home?
2017, Prague, Czech Republic
Where is my home? ( Gdzie jest mój dom?) 2017, photo: Natasha Levus
Where is my home? 2017
Performance, Škroupovo Namjesti, Prague
Performer, scenario, props: A. Berger
An inquiry about the concept of inner home. Looking for a place, for home where one feels at home has been a long journey. Letting it go, leaving an open question to work, allowing natural processes to mature. To find out that the connection with the spirit of everything is the answer one needs to make friends with silence.
Gdzie jest moj dom? 2017
Performens, Škroupovo Namjesti, Praga
Performer, scenariusz, obiekty (rekwizyty): A. Berger
Próba wniknięcia w to czym jest pojęcie wewnętrznego domu. Poszukiwanie tego miejsca, gdzie czuję się naprawdę u siebie zajęło sporo czasu. Odpuszczenie tego, pozostawienie otwartego pytania, żeby znalazło swoją drogę. Odkrywanie ciepłego, bezpiecznego zespolenia z duchem wszystkiego, wydarza się u mnie w chwilach intymności z ciszą.
Clean up
2017, Kampinos Nature Reserve, Poland
Clean up, 2017
Performance. Campinos Nature Reserve, Poland
Performers: M.Szczerbic, A.Berger
Scenario and props, direction: A.Berger
Camera: G.Supel-Szczerbic
On the evolution way or returning home to oneself. Roots of the word evolution, evolvere mean to expand, unwind. Deep clean up and development of virtues to let the Soul express herself fully. How to avoid instincts to react in order to choose the best thought, word and deed? Hi to use mindfulness, consciousness tool, in everyday exchange? Black twine, red brush in action, placed in between the sky and earth play allegoric roles here.
Porządki, 2017
Performens. Puszcza Kampinoska, Polska
Performerzy: Marcin Szczerbic, A. Berger
Scenariusz i rezyseria: A. Berger
Kamera: Grażyna Supel-Szczerbic
Na drodze ewolucji, czyli powrotu do siebie. Korzenie słowa ewolucja, evolvere to rozwijanie, rozplątywanie. Oczyszczanie i rozwój cnót, aby dusza mogła się w pełni wyrazić. Jak nie reagować instynktownie, aby wybrać najlepszą myśl, słowo, czyn?
Jak uruchamiać uważność, narzędzie świadomości, w codziennej wędrówce? I tak czarny sznurek i czerwona szczota w ruchu umieszczona pomiędzy niebem a ziemią odgrywają tu role alegorii.
Bush Babble
2016, Canberra, ANU, Australia
Bush Babble (Głosy w gąszczu), 2016, photo: Caroline Huf
Bush Babble 2016
performers: Jess Seimler, A.Berger,
scenario, props: A. Berger,
Australian National University,
Master of Visual Arts final work,
Canberra, Australia
Non-verbal communication. How is that we don’t need words to convey some information? Bush Babble explores it visually and tests actual silent communication in the act of movement of two persons being obstructed by the head piece connecting their heads through the tube.
Głosy w gąszczu 2016
performers: Jess Seimler, A.Berger,
scenariusz, obiekty: A. Berger,
Australian National University,
Master of Visual Arts final work,
Canberra, Australia
Komunikacja niewerbalna. Jak to jest, że nie zawsze trzeba nam słów, żeby się porozumieć. Performens Szmery w krzakach przygląda się temu fenomenowi. Testuje taką formę wymiany podczas poruszania się dwóch osób. Ich głowy połączone są rękawem pomiędzy dwoma nakryciami-maskami klatkowymi.
Diffusion
2016, Canberra, ANU MA, Australia
Diffusion (Przenikanie), 2016, photo: Caroline Huf
Diffusion 2016
Performance art. Canberra, ANU MA, Australia
Performers: Kati Gorgenyi, Tony Steel, Keith Bender, Agnieszka Berger Scenario, props: A. Berger,
Can a group of people being connected by
a long textile tube and obscured view, move in coordination without any instructions? A choreography of bodies moving, tuning to each other without words. How far can we understand the other in nonverbal communication was my question and obsession during my migrant life in Australia. A feeling of social isolation caused by imagining language inaccuracy.
Przenikanie 2016
Performance art. Canberra, ANU MA, Australia,
Performerzy: Kati Gorgenyi, Tony Steel,
Keith Bender, Agnieszka Berger
scenario, props: A. Berger
Czy grupa ludzi może się w skoordynowany sposób poruszać bez żadnych instrukcji? Choreografia ciał w ruchu, które dostrajają się do siebie bez słów. Jak dalece jesteśmy w stanie porozumieć się używając komunikacji niewerbalnej? To było pytanie, które obsesyjnie nurtowało mnie podczas pobytu na emigracji w Australii.
Diffusion (Przenikanie), 2016, camera: Caroline Huf
Pink Passage
2018, Hveragerði, Iceland
Pink Passage (Różowe przejście), 2018, foto: Maria-Anna Mariudottir
Pink Passage, 2018
Performance. Hveragerði, Iceland
Pink recycled and washed in icy Icelandic River,
plastic used for hay wrapping,
On expressing the unspoken. On safe and unsafe relations. How to make boundaries, how to recognize it when boundaries are being broken. About safe interchanges, building bridges and overcoming oneself.
Różowe przejście, 2018
Performens. Hveragerði, Islandia
Różowy plastik z recyklingu, używany do owijania siana
na kiszonkę, obmyty w lodowatej rzece
O wyrażaniu tego co niewyrażalne. O relacjach bezpiecznych i niebezpiecznych Jak stawiać granice, jak rozpoznawać u siebie, kiedy nasze granice są przekraczane. O bezpiecznym otwieraniu się, przekraczaniu siebie i budowaniu nowych mostów.
Kamienica – Tenement - Bytovka
2017, Praha, Czech Republic
Kamienica – Tenement - Bytovka, photo: Masha Sharf
Kamienica – Tenement - Bytovka, video: Masha Sharf
Kamienica – Tenement - Bytovka, 2017
Performance. Praha, Czech Republic
Scenario, props: A.Berger
Dreaming of a social sculpture, place, a tenement stone house where artists and seekers of dialogue about trespassing our boundaries would gather, live together, nearby, sharing their creativity, working and finalising their ideas. The performance set the foundation stone for Agniheaven Art Residence in Istria.
Kamienica – Tenement - Bytovka, 2017
Performens. Praga, Czechy
Scenariusz, obiekty: A.Berger
Performens Kamienica-Tenement-Bytovka dał podwaliny Agniheaven art residence, domowi współpracy twórczej. To było śnienie społecznej rzeźby, miejsca, kamienicy, która ma skupiać podróżujących tu artystów i poszukujących dialogu o tym jak wychodzić poza własne granice.